Była legendą złotej ery kina. Stworzyła ponad 170 ról. Ale to tych 7 filmów musisz znać

Claudia Cardinale była ikoną włoskiego i światowego kina. Przez dekady zachwycała widzów swoim talentem i charyzmą. Pozostawiła po sobie ponad 170 produkcji. Oto 7 ról, które na zawsze zapisały się w historii kina i przyniosły jej nieśmiertelną sławę.

Claudia Cardinale – narodowy skarb Włoch i gwiazda światowego formatu

Claudia Cardinale była kwintesencją włoskiego kina – piękna, pełna klasy, a jednocześnie silna, niezależna i charyzmatyczna. Urodzona, by nauczać, a jednak przeznaczona do świecenia na ekranie – jej los odmienił się, gdy jako 19-latka wygrała konkurs piękności, który zaprowadził ją na festiwal filmowy w Wenecji. Tam wypatrzyli ją producenci filmowi. I tak zaczęła się bajka. To także wtedy poznała swojego pierwszego męża Franco Cristaldiego.

Na przestrzeni dekad zagrała w ponad 170 produkcjach, występowała zarówno w europejskich arcydziełach, jak i hollywoodzkich hitach. Współpracowała z takimi gigantami kina jak Federico Fellini, Luchino Visconti, Sergio Leone czy Werner Herzog. Przez lata nazywano ją „skarbem narodowym Włoch”, a jej nazwisko stało się synonimem klasy i aktorskiej perfekcji.

Którymi rolami zapisała się na kartach historii kina? Przypominamy siedem zjawiskowych ról Claudii Cardinale.

Czytaj też: Nie żyje Claudia Cardinale. Ikona włoskiego kina odeszła w otoczeniu najbliższych

„Dziewczyna z walizką” – rola, która złamała serca widzów

Rok 1961 przyniósł Cardinale rolę, która poruszyła miliony. W filmie „Dziewczyna z walizką” Valeria Zurliniego zagrała Aidę – piosenkarkę z klubu nocnego, kobietę porzuconą, wykorzystywaną, samotną, ale pełną nadziei na lepsze jutro.

Aida nawiązuje niezwykłą relację z młodszym od siebie Lorenco – bratem jednego z byłych kochanków. On staje się jej opiekunem i powiernikiem, ale ich przyjaźń napotyka na sprzeciw otoczenia. Cardinale w tej roli zaprezentowała nie tylko swoją urodę, ale też niezwykłą głębię emocjonalną – ukazała kobietę kruchą, ale zarazem niezwykle silną.

„Lampart” – arystokratyczne dramaty i piękna Angelika

W 1963 roku Cardinale olśniła widzów w filmie „Lampart” Luchina Viscontiego – ekranizacji słynnej powieści Giuseppe Tomasiego di Lampedusy. Akcja rozgrywa się na Sycylii, około 1860 roku, w czasach politycznych przemian i upadku arystokracji.

W roli Angeliki Sedary, pięknej córki mieszczanina i przyszłej żony siostrzeńca księcia, Tancrediego Falconeriego (granego przez Alaina Delona), Claudia zaprezentowała swoją siłę ekranowej obecności. Obok Burta Lancastera stworzyła niezapomniany duet, a sceny wielkiego balu do dziś uchodzą za jedne z najbardziej stylowych i symbolicznych w historii kina.

Od Viscontiego po Leone – Claudia Cardinale w kultowych arcydziełach „Rocco i jego bracia” oraz „Pewnego razu na Dzikim Zachodzie”

W 1960 roku Cardinale pojawiła się w „Rocco i jego bracia” Viscontiego. Choć jej rola była epizodyczna, już wtedy uważano ją za świetnie rokującą aktorkę. Film opowiada o rodzinie Parondich, która przenosi się z Sycylii do Mediolanu. Emocje, dramaty i konflikty uczyniły ten obraz jednym z najważniejszych w dorobku Viscontiego.

Jednak prawdziwy przełom i hollywoodzką sławę przyniósł jej western Sergio Leone „Pewnego razu na Dzikim Zachodzie” z 1968 roku. Claudia wcieliła się w Jill McBain – byłą panią do towarzystwa, która przyjeżdża z Nowego Orleanu do męża. Na miejscu odkrywa, że jej bliscy zostali zamordowani. W wirze zemsty i tajemnicy, obok Henry’ego Fondy i Charlesa Bronsona, Cardinale zagrała jedną z najważniejszych ról kobiecych w historii westernu.

ZOBACZ TEŻ: Czwarta część kultowej serii powraca. Epickie widowisko obejrzysz w TVP za darmo! Polacy pamiętają ten hit z VHS

„Osiem i pół” – Rola, która stała się symbolem

Rok 1963, Federico Fellini i film „Osiem i pół” – dzieło, które na zawsze zmieniło historię włoskiego kina. Z Marcellem Mastroiannim w roli głównej, obraz zdobył dwa Oscary – za najlepszy film nieanglojęzyczny oraz kostiumy. Jednak serca widzów skradła również Claudia Cardinale.

Wcieliła się w postać Claudii – filmowej muzy, eterycznej, magnetycznej i ponadczasowej. To była nie tylko rola, ale symbol – kreacja, która przylgnęła do jej legendy. Fellini stworzył autotematyczną opowieść o rozterkach artysty, a Cardinale była jego filmowym uosobieniem piękna i inspiracji.

„Dzień puszczyka” i nagradzana rola Cardinale

„Dzień puszczyka” z 1968 roku to mocny dramat kryminalny Damiano Damianiego ukazujący realia sycylijskiej mafii i walkę o prawdę w świecie zmowy milczenia. Claudia Cardinale wciela się w Rosę Nicolosi, Jej postać to silna, ale zraniona kobieta, która staje w obliczu przemocy, zastraszania i bezsilności wobec systemu. Grała z wyjątkową intensywnością i emocjonalną głębią – jej Rosa jest zarazem ofiarą i symbolem odwagi. To jedna z bardziej dramatycznych i wyrazistych ról w jej karierze, za którą otrzymała statuetkę Davida di Donatello Włoskiej Akademii Filmowej.

Claudia Cardinale – kobieca siła w świecie Fitzcarralda

W filmie „Fitzcarraldo” (1982) w reżyserii Wernera Herzoga, Claudia Cardinale wciela się w postać Molly, właścicielki domu publicznego i jedynej osoby, która bezwarunkowo wspiera tytułowego bohatera w jego szalonej wizji stworzenia opery w samym sercu amazońskiej dżungli.

Choć ekranowy czas Cardinale nie jest dominujący, jej rola ma ogromne znaczenie emocjonalne i narracyjne. Molly to kobieta niezależna, silna i lojalna – przeciwieństwo egzaltowanego, nieprzewidywalnego Fitzcarralda. Jej postać uosabia czułość, zdrowy rozsądek i stabilność w świecie zdominowanym przez męską obsesję.

Claudia Cardinale wnosi do filmu subtelność i charyzmę – jej obecność staje się dla widza symbolicznym przypomnieniem o tym, co naprawdę ludzkie i trwałe, nawet w obliczu najbardziej surrealistycznych marzeń. To wyrazista rola, która dopełnia epicki charakter tego niekonwencjonalnego dzieła.