Reklama

Pokazywała się zawsze szykownie ubrana, z ukochanym cocker spanielem, Filipem. Z przedwojennym amantem, Mieczysławem Cybulskim, uświetniała bale mody w Warszawie. A jednak zniknęła, milknąc na dobre w Caracas, tysiące kilometrów od Polski. Jak doszło do tego, że kobieta, która zachwycała publiczność i reżyserów, odeszła niemal bez śladu?

Elżbieta "Lula" Kryńska — bogata od urodzenia, mogła mieć wszystko

Elżbieta Kryńska urodziła się 22 czerwca 1914 roku w Kozielcu, na terenach dzisiejszej Ukrainy. Była córką Witolda Kryńskiego, prezesa Ziemskiej Uprawy, a później radcy w Ministerstwie Przemysłu i Handlu, oraz Olgi z domu Schmid — śpiewaczki operowej. Matka marzyła, by córka poszła w jej ślady, jednak Elżbietę pociągały nie śpiew, a teatr i film. Jak wspominała w prywatnych rozmowach, scena dawała jej „więcej wolności niż aria”.

Elżbieta Kryńska.
Elżbieta Kryńska. Fot. NARODOWE ARCHIWUM CYFROWE

W 1917 roku, po wybuchu rewolucji, zmieniła się sytuacja Polaków na Ukrainie. Kryńscy stracili majątek. Jedynym ratunkiem była ucieczka do Polski, gdzie przyjechali w 1920 roku. Ojciec Elżbiety dostał dobrą posadę i dzięki temu mógł zapewnić córce edukację. Lula ukończyła prestiżowe Gimnazjum im. Królowej Jadwigi, a następnie przez krótki czas studiowała w Wyższej Szkole Handlowej. Studia przerwała – została skreślona z listy studentów w maju 1933 roku. Niewykluczone, że porzuciła naukę dla pasji. Już wtedy pojawiała się na scenach kabaretów i teatrów.

Elżbieta Kryńska, aktorka. Fotografia sytuacyjna (karmi gołębie przed Sukiennicami), 1937.
Elżbieta Kryńska, aktorka. Fotografia sytuacyjna (karmi gołębie przed Sukiennicami), 1937. Fot. NARODOWE ARCHIWUM CYFROWE

Sam Bodo wróżył jej filmową karierę, ona kolekcjonowała tytuły w konkursach piękności

Warszawa szybko ją pokochała. Ateneum, Teatr Malickiej, Cyrulik Warszawski – tam budowała swoją pozycję. W tym samym czasie zaczęła romans z filmem. Jej delikatna uroda i charakterystyczna maniera pasowały idealnie do przedwojennego kina. Eugeniusz Bodo przepowiadał jej wielką karierę jako gwiazdy filmowej. Debiutowała na ekranie w latach 30. XX wieku. Zagrała m.in. w takich filmach jak: „Pieśniarz Warszawy”, „Przebudzenie”, „Kocha, lubi, szanuje”, „Kobiety nad przepaścią” i „Za winy niepopełnione”. Szczególnie ten ostatni tytuł miał ironiczny wydźwięk, patrząc z perspektywy jej dalszych losów.

Lula Kryńska, podobnie jak wiele kobiet z tamtych czasów, fascynowała się konkursami piękności. W 1932 roku zdobyła tytuł Królowej Morza, a latem następnego roku została Królową Wisły. Na początku 1933 roku wzięła też udział w międzynarodowym konkursie piękności organizowanym przez „Chicago Tribune” z okazji otwarcia światowej wystawy w Chicago. Zwyciężczyni miała otrzymać 5 tysięcy dolarów, a nagrodą dla 50 najpiękniejszych kobiet była podróż do Stanów Zjednoczonych. Lula Kryńska nie wyjechała do Ameryki, ale opublikowanie jej zdjęcia w amerykańskiej gazecie było ważnym wyróżnieniem. Uroda była jej mocną stroną – miała „ładną buzię”, ciemnobrązowe włosy, była wysoka i zgrabna. Zwracała uwagę wielu mężczyzn.

Elżbieta Kryńska ze swoim psem rasy cocker spaniel.
Elżbieta Kryńska ze swoim psem rasy cocker spaniel. Fot. NARODOWE ARCHIWUM CYFROWE

Lula Kryńska była jedną z najczęściej fotografowanych kobiet w Warszawie

W 1933 roku wzięła udział w konkursie tygodnika „Kino” pt. „Kto zostanie królową Kina?”, którego celem było znalezienie kandydatek na nowe gwiazdy filmowe. Po wojnie jego nowym wcieleniem była słynna akcja „Piękne dziewczyny na ekrany”. Kryńska wystąpiła w konkursie pod pseudonimem „Lula Doreynie”. Nie wygrała w głosowaniu czytelników, została jednak wyróżniona przez profesjonalne jury jako Najpiękniejsza. Zdobyła też tytuł wicekrólowej mody. W latach 30. ubiegłego wieku była jedną z najczęściej fotografowanych kobiet stolicy. Wydawało się, że cały świat stoi przed nią otworem i że będzie jedną z największych polskich gwiazd. Zachwycał się nią słynny konferansjer Fryderyk Jarossy — miała być gwiazdą jego nowego teatru "Figaro", którego otwarcie zaplanowano na 2 września 1939 roku.

Trzy małżeństwa i jedno przekreślone życie

Jednego, czego brakowało Luli, to szczęścia do mężczyzn. Pierwszy ślub wzięła 28 stycznia 1935 roku ze Stanisławem Schneiderem. Ich związek nie przetrwał jednak długo. Schneider, obywatel ziemski, był zazdrosny o żonę, chciał, żeby siedziała w domu. Nie obchodziły go jej aktorskie ambicje. Domagał się, by porzuciła teatr — ostatecznie to ona porzuciła jego.

Potem wyszła za mąż za mężczyznę nazwiskiem Kopczyński – małżeństwo przetrwało niewiele ponad rok.

Znacznie głośniej było o jej romansie z amantem Mieczysławem Cybulskim — byli jedną z najbardziej pożądanych par przedwojennej Warszawy. Romans trwał od 1938 roku do wybuchu wojny. Potem Lula Kryńska wyjechała do Lwowa. W 1941 roku związała się z niemieckim żołnierzem — i to ten związek najbardziej zaważył na jej życiu.

Aktorka Elżbieta Kryńska i aktor Leszek Pośpiełowski wybrani podczas balu "wicekrólową i wicekrólem mody", 1938.
Aktorka Elżbieta Kryńska i aktor Leszek Pośpiełowski wybrani podczas balu "wicekrólową i wicekrólem mody", 1938. Fot. NARODOWE ARCHIWUM CYFROWE
Elżbieta Kryńska.
Elżbieta Kryńska. Fot. NARODOWE ARCHIWUM CYFROWE
Reklama
Reklama
Reklama