Reklama

Za muzyką i słowami "Białej Flagi" stoi Grzegorz Ciechowski – autor tekstu i muzyki. Pierwsze wykonanie miało miejsce 25 kwietnia 1981 roku w toruńskim klubie Od Nowa, a radiowa wersja została nagrana jesienią 1982 roku. Ten utwór szybko zyskał status kultowego, choć mógł wyglądać zupełnie inaczej…

Reklama

Od Torunia do radia – narodziny "Białej Flagi"

Pierwszy raz publiczność usłyszała "Białą Flagę" 25 kwietnia 1981 roku w toruńskim klubie "Od Nowa" – miejscu, które było kolebką wielu znaczących zjawisk polskiego rocka. To właśnie tam Republika – zespół, który wówczas dopiero rozpoczynał swoją drogę – zagrała utwór, który wkrótce miał stać się jej znakiem rozpoznawczym.

Pomimo że debiutanckie wykonanie miało miejsce na scenie klubowej, wersja radiowa "Białej Flagi" została nagrana dopiero jesienią 1982 roku. Utwór błyskawicznie przyciągnął uwagę zarówno publiczności, jak i mediów – nie tylko ze względu na charakterystyczny styl zespołu, ale też z uwagi na swoją wymowę. Minimalistyczne brzmienie, wyraźna rytmika i dramatyzm wokalu Grzegorza Ciechowskiego sprawiły, że "Biała Flaga" zyskała status manifestu pokolenia.

Grzegorz Ciechowski, Polska 2001.
Grzegorz Ciechowski, Polska 2001. Fot. Prończyk/AKPA

Cenzura PRL kontra artystyczna wizja – jak zmieniono ikonę rocka

Początkowa wersja „Białej Flagi” zawierała wers: „co to za pan w tych kulturalnych okularach”. Ten wers wzbudził niepokój obecnego w radiowym studiu dziennikarza, który skojarzył go z wizerunkiem generała Wojciecha Jaruzelskiego – ówczesnego przywódcy PRL. Obawa, że tekst zostanie odczytany jako polityczna aluzja, mogła doprowadzić do zablokowania emisji lub nawet poważniejszych problemów dla zespołu.

Dlatego podjęto decyzję o zmianie – dziś w znanej wersji słyszymy: „co to za pan tak kulturalnie opowiada”. Choć różnica wydaje się niewielka, w tamtych realiach politycznych miała kolosalne znaczenie. Republika nie chciała być zespołem politycznym – była zespołem intelektualnym, artystycznym, poszukującym. Ich sprzeciw miał bardziej wymiar egzystencjalny niż systemowy – ale i to bywało niebezpieczne.

"Co to za pan, Tak kulturalnie opowiada" w oryginale było "Co to za pan w tych kulturalnych okularach", ale jeden z dziennikarzy, który w trakcie nagrania wpadł do studia, zasugerował zmianę, bo to mogło kojarzyć się z Jaruzelskim. Ta zmiana się nawet przydała, bo to przecież nie był tekst o nim, to w ogóle nie był tekst o przesłaniu politycznym. Bo niby co, że Jaruzelski zdradził ideały swojej młodości?" — mówił Zbigniew Krzywański.

Legenda, która trwa – "Biała Flaga" jako symbol pokolenia

"Biała Flaga" stała się hymnem pokolenia lat 80., ale też utworem, który nie zestarzał się z biegiem dekad. Jego siła tkwi nie tylko w muzyce, ale przede wszystkim w uniwersalności przekazu – zmęczenie, wycofanie, emocjonalna rezygnacja to tematy nadal obecne w dyskusji społecznej i artystycznej.

Reklama
Grzegorz Ciechowski, Warszawa 2001.
Grzegorz Ciechowski, Warszawa 2001. Fot. Prończyk/AKPA
Reklama
Reklama
Reklama